Μια συνέντευξη στο Οκ και στον Κώστα Ροδόπουλο είχε δώσει ο Κωστας Τσούρος όπου μίλησε για τις κρίσεις πανικού για την πίστη αλλά και το θαύμα που βίωσε η οικογένεια του.
Η πίστη του στο Θεό
Ο δημοσιογράφος μιλώντας για την πίστη είπε: “κι εγώ πιστεύω πολύ. Πιστεύω στον Θεό. Το θέμα είναι να μη συνδέεις την πίστη με τους παπάδες. Νηστεύω τη Μεγάλη Εβδομάδα για να κοινωνήσω κάθε Μεγάλο Σάββατο πρωί. Μου αρέσει και από λαογραφικό ενδιαφέρον να ακολουθώ τις παραδόσεις. Ένα λαός που ακολουθεί τις παραδόσεις του πάει μπροστά με καλύτερο τρόπο από εκείνον που σβήνει τα πάντα”.
Το θαύμα που έχει βιώσει
Παράλληλα στη συνέντευξη μίλησε και για το θαύμα που βίωσε: “κάποια στιγμή οι γονείς μου είχαν ένα πολύ σοβαρό τροχαίο, σκοτώθηκε και ο θείος μου εκεί. Ο πατέρας μου ήταν ετοιμοθάνατος στην εντατική. Οι γιατροί μάς έλεγαν ότι δεν έχει άλλη ζωή. Πήγε η γιαγιά μου στην Ευαγγελίστρια να κάνει παράκληση. Είχαν φέρει την εικόνα της Παναγίας της Εικονίστριας. Και άρχισε να «ιδρώνει». Τη σκούπιζαν την εικόνα και συνέχιζε να «ιδρώνει». Η αδελφή μου τυχαία εκείνη την ώρα βρισκόταν στην εντατική στην Αθήνα, δίπλα στον πατέρα μου. Χωρίς να ξέρει μας πήρε τηλέφωνο και μας είπε «ο μπαμπάς άρχισε να ιδρώνει, φώναξα τους γιατρούς και δεν ξέρουν γιατί». Μετά από λίγο χτύπησε το τηλέφωνο. Ήταν η γιαγιά από τη Σκιάθο και μας είπε τι γινόταν στην εικόνα. Συνειδητοποιήσαμε ότι την ίδια ώρα ίδρωναν και οι δύο. Ύστερα από δυο μέρες ο πατέρας μου βγήκε από την εντατική. Έχω δει θαύμα να γίνεται στην οικογένειά μου, δεν μπορώ να μην πιστεύω”.
Οι κρίσεις πανικού
Για το πως βιώνει και διαχειρίζεται τις κρίσεις πανικού, ο δημοσιογράφος δήλωσε: «είχα πολύ σοβαρά θέματα. Ήταν σε διάστημα ενός χρόνου που είχα πάθει τρεις έντονες κρίσεις πανικού. Ήμουν στην ΕΡΤ, θυμάμαι, και ένιωθα ότι πνίγομαι, πεθαίνω, και ένας καλός συνάδελφος με είχε πάει στο νοσοκομείο την πρώτη φορά. Στην τελευταία χρειάστηκε να νοσηλευτώ κιόλας, είχα καθηλωθεί στο κρεβάτι. Όταν άρχισα να συνέρχομαι πήγα σε ψυχίατρο, πήρα αγωγή και έτσι ξεπεράστηκε. Μετά άρχισα να το φτιάχνω όλο αυτό με ψυχοθεραπεία».
Καταλήγοντας είπε: «δυστυχώς δεν φεύγει ποτέ, αλλά μαθαίνεις να το αντιμετωπίζεις, όταν έρχεται ξέρεις να το σβήνεις. Η ψυχοθεραπεία που έκανα για 4 χρόνια, εκτός από τις κρίσεις πανικού, με βοήθησε να καταλάβω πολλά για τον εαυτό μου, πώς να διαχειρίζομαι τα συναισθήματά μου και να αποκωδικοποιήσω ό,τι συμβαίνει μέσα μου».