Lifestyle

Η ζωή για σενάριο του Κώστα Χατζηχρήστου: Από την κορυφή στο τραγικό τέλος

Ο Κώστας Χατζηχρήστος υπήρξε σπουδαίος ηθοποίος στο παρελθόν, όμως η ζωή του μπορεί πολύ εύκολα να γίνει ταινία ή σειρά.
Η ζωή για σενάριο του Κώστα Χατζηχρήστου: Από την κορυφή στο τραγικό τέλος

Ο Κώστας Χατζηχρήστος υπήρξε ένας ακόμα τεράστιος ηθοποιός εκείνης της χρυσής γενιάς του ελληνικού κινηματογράφου, όταν εκείνος βρισκόταν στην πλήρη άνθισή του.

Ωστόσο, όπως αρκετοί άλλοι, έτσι κι εκείνος δεν έκανε καλές και σωστές επιλογές στη ζωή του με αποτέλεσμα η πορεία του να περιέχει πολλές άσχημες στιγμές μέχρι τον τραγικό επίλογο.

Η ζωή του σπουδαίου Κώστα Χατζηχρήστου

Η ζωή για σενάριο του Κώστα Χατζηχρήστου: Από την κορυφή στο τραγικό τέλος

Ο Κώστας Χατζηχρήστος γεννήθηκε το 1921, ενώ στην πορεία της ζωής του πρωταγωνίστησε σε πολλές ταινίες του ελληνικού κινηματογράφου, για να αγαπηθεί πολύ από τον κόσμο και να μείνει αξέχαστος.

Απόφοιτος της Σχολής Ανθυπασπιστών της Σύρας που ποτέ δεν ακολούθησε το επάγγελμα που σπούδασε, καθώς τον είχε κερδίσει ο καλλιτεχνικός χώρος. Πιο συγκεκριμένα ήθελε να γίνει ηθοποιός.

Η καριέρα του σαν ηθοποιός

Η ζωή για σενάριο του Κώστα Χατζηχρήστου: Από την κορυφή στο τραγικό τέλος

Το 1949 συνεργάζεται με το μουσικό θίασο της Κούλας Νικολαΐδου και το 1951 συμμετέχει στις επιθεωρήσεις του θεάτρου «Ακροπόλ», όπου πλάθει για πρώτη φορά τον «Θύμιο», ένα σατιρικό τύπο, που μέλλει να τον ακολουθήσει σ’ όλη την καλλιτεχνική του διαδρομή. Ενδιάμεσα, παντρεύεται τη Μαίρη Νικολαΐδου, αδελφή της Κούλας Νικολαΐδου, με την αποκτά το πρώτο του παιδί, την Τέτα (Φυσσούν).

Μάλιστα το 1952 δημιούργησε έναν δικό του θίασο με εκλεκτούς πρωταγωνιστές της εποχής, ενώ για τα επόμενα δύο χρόνια είχε συνεργαστεί και με τον Κούλη Στολίγκα και την Καίτη Ντιριντάουα, την οποία αργότερα παντρεύτηκε και απέκτησε μία κόρη, τη Μαριαλένα. Το ζευγάρι χώρισε το 1975.

Προτεινόμενο Άρθρο Κούκλα η κόρη της Καρολάιν: Σγουρά μαλλάκια κι ένας πραγματικός άγγελος Κούκλα η κόρη της Καρολάιν: Σγουρά μαλλάκια κι ένας πραγματικός άγγελος

Ήδη από εκείνα τα χρόνια είχε γίνει ένας μεγάλος ηθοποίος και η καριέρα του στην πορεία, κυριολεκτικά, απογειώθηκε με πολλές και σημαντικές επιτυχίες, τις οποίες λάτρεψε και βλέπει έως και σήμερα ο κόσμος.

Η μεγάλη αποκάλυψη και ο τραγικός επίλογος

Η ζωή για σενάριο του Κώστα Χατζηχρήστου: Από την κορυφή στο τραγικό τέλος

«Πρέπει να μάθει όλος ο κόσμος κάτι που ίσως δεν ξέρει. Ότι εγώ δεν παίρνω ούτε μία δραχμή παρόλο που οι ταινίες μου είναι σε συνεχή προβολή. Και έφτασε στο σημείο μέσα σε μία βδομάδα να παιχτούν τρεις ταινίες μου μαζεμένες. Δεν ξέρω ποιοι είναι αυτοί οι κύριοι και κονομάνε, αλλά πάντως είναι άδικο για ‘μένα. Ο κόσμος μπορεί βλέποντας τις ταινίες μου να νομίζει ότι ο Χατζηχρήστος τα κονομάει χοντρά. Λάθος. Άλλοι τα κονομάνε και όχι εγώ. Και γι’ αυτό εκφράζω κάποιο παράπονο γι’ αυτή τη μεταχείριση. Τέλος πάντων. Μιλήσαμε για επιτυχημένες ταινίες και ήρθε η ώρα να μιλήσουμε για αποτυχημένες ταινίες που με έβαλαν μέσα οικονομικά με τα τσαρούχια. Βλέπεις και οι δουλειές έχουν ρίσκα και εγώ πάντα ρισκάριζα. Και κάτι άλλο: εγώ είχα το ψώνιο να θέλω να ‘μαι παραγωγός, σκηνοθέτης και πρωταγωνιστής.

Λοιπόν κάνω μια ταινία με τον τίτλο «Ο ταχυδρόμος προχωράει» και ελαφρώς καταστρέφομαι οικονομικά. Δηλαδή τι ελαφρώς, που μου άλλαξε τα φώτα. Η ταινία πήγε πάτος. Δεν ήμουν κανένας αληταράς, ούτε χαρτοπαίχτης που τα ‘παιζα και τ’ άφηνα νηστικά, ούτε ιππόδρομο ούτε τίποτα. Τώρα πώς τα έτρωγα; Μη ρωτάτε. Πάντως ένα είναι σίγουρο ότι δεν τα ‘φαγα τα λεφτά μόνος μου. Πάντα με συνεργάτες, φίλους και γνωστούς. Ποτέ μόνος μου. Αλλά τα πιο χοντρά λεφτά χαθήκανε σε δουλειές θεατρικές και κινηματογραφικές. Και όσοι ξέρουν απ’ αυτά, με καταλαβαίνουν πιο πολύ. Πάντως ποτέ δεν δείλιασα και πάντα ρίσκαρα. Κι εκείνη την εποχή το χρήμα ήταν χρήμα. Το μόνο που κατορθώσαμε εγώ και το αδελφάκι μου, ο Δήμος, ήταν να φτιάξουμε ένα θέατρο που την εποχή που το πήραμε ήταν ένα παλιό υπόγειο σε κακά χάλια. Όπως όλοι οι άνθρωποι έτσι και εγώ έκανα τα λάθη μου, αλλά με αδίκησαν. Ειδικά στους καλλιτεχνικούς κύκλους η κακία, η ζήλια και ο παραγκωνισμός είναι συνηθισμένο φαινόμενο. Πρέπει να έχεις σιδερένια νεύρα και ταλέντο. Θα ήμουν όμως αχάριστος αν πω ότι δεν είδα μεγάλη δόξα και ότι δεν κονόμησα λεφτά. Μέσα από την Τέχνη τακτοποίησα τα παιδιά μου και τη δεύτερη γυναίκα μου την Ντιριντάουα. Το θέατρο και ο κινηματογράφος μου άφησαν μια γεύση σαν πικρό μέλι. Μαζί με τις χαρές γεύτηκα και την πίκρα».

«Ο Κώστας έκλαιγε κι εγώ του έδινα κουράγιο. Τα έδωσα όλα για τον άνθρωπό μου, για να είναι καλά εκείνος. Και όταν του πήραν το θέατρο τα “κοράκια”, μαζί αντιμετωπίσαμε τον καρκίνο. Γιατί ο Κώστας δεν θα πέθαινε, αν δεν του έπαιρναν το θέατρο. Μόλις του το πήραν, πήρε την κάτω βόλτα και έσβησε σαν το πουλάκι», είχε πει αργότερα σε συνέντευξή της η Βούλα Χατζηχρήστου.

Ροή Ειδήσεων