Ξεκινούν οι διαδικασίες για την εκταφή: Οι γονείς της Καρολάιν αποφασίζουν να πουλήσουν όλα τους τα υπάρχοντα και να διακόψουν κάθε σχέση με την Ελλάδα.

Οι γονείς της Καρολάιν είναι πλέον αποφασισμένοι να αποκοπούν εντελώς από οτιδήποτε τους συνδέει με τον τόπο που τους θυμίζει τη φρικτή δολοφονία της κόρης τους. Από τη στιγμή που κέρδισαν και τη δικαστική διαμάχη για την επιμέλεια της μικρής Λυδίας, η μητέρα της Καρολάιν έχει ήδη μετακομίσει στις Φιλιππίνες με τη μικρή, ενώ αναμένεται σύντομα να την ακολουθήσει και ο σύζυγός της.

Μάλιστα, όπως αποκαλύφθηκε, έχει μπει πωλητήριο στο σπίτι στην Αλόννησο, επιβεβαιώνοντας την απόφασή τους να μεγαλώσει η Λυδία σε ένα ασφαλές και απομακρυσμένο περιβάλλον, χωρίς να της θυμίζει τίποτα την αποτρόπαια δολοφονία της μητέρας της.

Το σπίτι της Καρολάιν στην Αλόννησο βρίσκεται προς πώληση

Η μοναδική εκκρεμότητα που απομένει μετά την ολοκλήρωση της πώλησης του ακινήτου είναι η εκταφή της σορού της Καρολάιν, που προγραμματίζεται για το επόμενο έτος, ώστε να κλείσουν όλες οι εκκρεμότητες της οικογένειας με την Ελλάδα.

Ο κ. Κράουτς μίλησε στον ΑΝΤ1, εκφράζοντας τα συναισθήματά του για την απόφαση να απομακρυνθούν οριστικά από την Αλόννησο.

“Λυπάμαι πολύ που πρέπει να φύγω από το παλιό μας σπίτι στο όμορφο νησί της Αλοννήσου. Έχει τόσες πολλές υπέροχες αναμνήσεις για μένα, αναμνήσεις που μπορώ να ξαναζήσω στις “ήσυχες” στιγμές μου”, όπως δήλωσε αρχικά ο πατέρας της Καρολάιν και πρόσθεσε: “Όταν είδα για πρώτη φορά το οικόπεδο που ήταν προς πώληση είπα “θα το πάρω”. Ήταν τέλειο, απομονωμένο, αλλά μόνο πέντε λεπτά με τα πόδια από την παλιά Χώρα. Είχε ανεμπόδιστη θέα προς τη θάλασσα, πάνω από μια καταπράσινη κοιλάδα που ήταν αδύνατον να χτιστεί”.

Όπως ανέφερε ο πατέρας της Καρολάιν, έχει πολλές αναμνήσεις από την Αλόννησο που θα διατηρήσει για πάντα.

“Όταν μεγάλωσε περπατούσαμε χέρι-χέρι μέχρι το χωριό, ελπίζοντας να συναντήσουμε τη Μαρία με το κατσικάκι της. Και μου έκανε ερωτήσεις που δεν τελείωναν ποτέ. Περπατώντας προς τα πίσω περνούσαμε από το νεκροταφείο και η Καρολάιν ήθελε να τη σηκώσω ψηλά, ώστε να μπορέσει να δει τα όμορφα λουλούδια. Δε μου είχε περάσει ποτέ από το μυαλό ότι λίγα χρόνια αργότερα η Καρολάιν θα αναπαυόταν εκεί, ενώ εγώ ο πατέρας της θα θρηνούσα, μένοντας με τις αναμνήσεις μου”, αναφέρει.